vrijdag 9 april 2010

wilfried

Ik kus mijn voeten; ze zijn zo lief, meneer. Het heldere water van de kraan zorgt voor een ongeziene douche. Iedereen, ook het Lam Gods, beeft van opwinding. Wakker zijn ze niet, maar de honden kraaien van genot.

Mijn schoenmaat heet Wilfried. Grote stappen, kleine stappen, vrolijke stappen, zatte stappen, ingetogen stappen, stoere stappen: hij valt bij iedere stap. De winkelier heeft me serieus in de zak gezet. Hij is niet de eerste en zal zeker niet de laatste zijn.

Mijn vrouw zoekt de wasknijpers. Haar leven bestaat uit vele zaken, maar wasknijpers zoeken hoort daar ongetwijfeld ook bij. Wat als haar modeshow in het water valt? Zou ik haar dan troosten en vervolgens tot seks overhalen?