zondag 30 november 2008

wolven in het nauw

Maandagavond rond half tien reed een tram veel te snel in een zone 30. Oude mensen keken verschrikt op en hielden elkaars krukken vast. Een rolstoelpatiënt zweeg zoals altijd over de trauma's van zijn jeugd. Niemand mocht weten dat hij als jonge knaap meermaals misbruikt was door zijn nonkel. Een andere rolstoelpatiënt viel in slaap, want het was inderdaad al veel te laat. Wolven huilden in het maanlicht, ratten kropen uit de graskant, twee tienermeisjes fietsten voorbij.

donderdag 20 november 2008

hoe Evert stierf

Evert telde zijn vingers en luisterde naar klassieke muziek. Hij dacht aan de levenslessen die zijn oma hem nooit vertelde. Hij miste zijn kat, zijn moeder, zijn liefdevolle Oxford-fiets en trok een stekker uit een stopcontact. Een gsm had hij niet, hij was er principieel tegen. Hij praatte tegen zichzelf en zette water op. Een theetje zou er wel in gaan. Hij ging zitten en kreeg een hartinfarct.

zondag 16 november 2008

een groene specht in koerdistan

Tja, hoe de zaken ook gaan, rollen en botsend neerkomen, met pijnlijke grimassen als gevolg en ski-ongevallen in de Alpen als irrelevant gegeven, het leven draait maar rond één ding: water. En wijn.

vrijdag 7 november 2008

onwaarschijnlijk gedoe

De meeste mensen lopen zielig en alleen door godvergeten winkelstraten. Ze zoeken Hasselt of Kortrijk, maar vinden hondenstront en natgeregende vuilnisbakken. Ze spreken veel te luid en luisteren niet naar anderen. Ze stinken naar bloemkool, huilen met de pet op, planten zelden meidoorn. Ik zie ze graag, die mensen. Het zijn stumperds van formaat, maar wat kunnen zij eraan doen? God heeft hen geschapen, dus het is Zijn verantwoordelijkheid. Ikzelf heb er niets mee te maken.

Het zwijn in mij

Soms voel ik de onweerstaanbare drang opkomen om het zwijn in mij los te laten en een frangipane te eten met een lekker bakkie koffie erbij! Ik wil mij dan volledig laten gaan en fantaseer over handbal, gebreide sokken en zwarte tefalpannen! Ik ontzie niets of niemand in mijn stormachtige bui en draai rondjes met mijn bureaustoel! Je leest het goed; ik ben ongelooflijk.