De meeste mensen lopen zielig en alleen door godvergeten winkelstraten. Ze zoeken Hasselt of Kortrijk, maar vinden hondenstront en natgeregende vuilnisbakken. Ze spreken veel te luid en luisteren niet naar anderen. Ze stinken naar bloemkool, huilen met de pet op, planten zelden meidoorn. Ik zie ze graag, die mensen. Het zijn stumperds van formaat, maar wat kunnen zij eraan doen? God heeft hen geschapen, dus het is Zijn verantwoordelijkheid. Ikzelf heb er niets mee te maken.