vrijdag 19 juni 2009

los honkos

Ik wenste vooral veel rust en geluk aan de mensen die er lief uitzagen. Ze zagen er niet alleen lief uit, ook wel een beetje achterlijk. Ik hield daar wel van. Het deed me denken aan juf Miet van in het tweede studiejaar. Ik vond dat een toffe juf. Ze was lief en warm. Ze nam alle kinderen serieus. Zelfs Kenneth was bij haar een braaf ventje, terwijl hij bekend stond om zijn regelrecht slecht karakter. Evert daarentegen was een wiskundeknobbel. Een oetlul van formaat. Zijn spreekbeurten gingen altijd over molshopen.