Toen we nog jong en onbezonnen waren, speelden we de hele vakantie buiten. Kampen bouwen, legertje spelen, pingpongen, voetballen, nog wat kampen bouwen, in bomen klimmen, plassen tegen bomen, fietsen in het rond, vallen, nooit ruzie maken, genieten, verlangen naar de volgende vakantie. Heerlijk was het om jong te zijn. Dat besef ik bijna elke dag. Een onbezorgde jeugd met vriendjes en familie en veel rust en ruimte: meer moet een kind toch niet hebben. Meer kan je een kind niet geven. 't Is natuurlijk ook wel plezant met een gameboy of playstation. Maar ik zou het je toch niet aanraden (mocht je mijn mening vragen).