Ik zag je kijken naar mijn schoenen.
Ik vroeg: 'Vind je ze niet mooi, misschien?'
Je antwoordde: 'Jawel, maar er klopt iets niet.'
En zo leerden we elkaar kennen. Een paar uur later deed ik mijn schoenen uit, en jij de jouwe. Ik deed je kleren uit, en jij de mijne. We doken in bed, heel discreet en voorzichtig. We begonnen aan elkaar te frunniken en enkele minuten later waren we nogal wild aan het rampetampen.
Volledig uitgeput lagen we in elkaars armen. Ik had wel zin in een whisky-cola, maar er was geen whisky in huis, noch cola. Jij had zin in nog een wilde sessie, maar ik kon echt niet meer. 'Ik ben ook maar een man, hé' zuchtte ik verontschuldigend, en ik kroop onder de douche.
'Ja, je bent maar een man,' zei je lichtjes gefrustreerd. Maar ik stond al onder de douche dus ik hoorde je niet. Gelukkig maar, anders had mijn ego weer een deuk gekregen. En dat is toch iets wat een man zoveel mogelijk moet vermijden, zei mijn grootvader altijd.