'Wie zonder zakdoek is, werpe de eerste snottebel.'
Jezus Christus, een simpele herder, had de gave om ingewikkelde levenswijsheden in verstaanbare taal om te zetten. Alle boeren waren er hem dankbaar om. 's Avonds op café vroegen ze hem vaak nog eens zo'n wijsheid verstaanbaar te maken. 'Komaan, Chrissie,' riepen ze dan in koor, 'Zeg nog eens eentje!' IJdel als hij was zei hij dan altijd nog eentje, meestal gevolgd door: 'Ok, beste vrienden, dat was genoeg voor vanavond. Ik ga naar huis.'