Wilde zwanen vlogen over toen ik je bedankte voor bewezen diensten.
Je stond perplex. Je had dit blijkbaar niet zien aankomen. Je begon te huilen. Je schreeuwde om genade. Je sprong uit het raam en landde na enkele seconden op een SUV. De SUV was er erg aan toe en jij was dood.
Een dame met te veel make-up stond perplex. Haar SUV was gloednieuw en hij reed toch zo goed. Ze voelde er zich veilig in en de mensen keken jaloers als ze passeerde. De negatieve reacties van een paar alterno's nam ze er graag bij.
Maar nu was haar auto dus perte totale. Een eerder onopvallende dame was ten einde raad uit het raam gesprongen en had niet eerst gecheckt of er geen geparkeerde auto's stonden. 'Hoe dom en onvoorzienend kan een mens zijn?' vroeg de eigenares van de SUV zich af.
Ze riep een taxi en reed naar huis. Het huis was leeg. Haar man was gaan werken en voor kinderen hadden ze nog geen tijd of zin gehad. 'Ben ik wel gelukkig?' dacht de dame, en ze deed de tv aan. Het was net Sara. Dat vond ze wel een leuk programma. Soms voelde ze zich Sara, maar dan iets knapper.
Haar man kwam thuis en rook naar een onbekend parfum. 'Zou het zover zijn?' dacht de vrouw, en ze ging naar het toilet. Haar man begon een lied te zingen. Dat deed hij altijd als hij zich schuldig voelde. Door het raam zag hij een paar zwanen overvliegen. 'Schone beesten, die meeuwen' mompelde hij en hij vulde zijn glas met een dubbele whisky.