dinsdag 26 juni 2007

rastaman

Toen ik gisteren van de glijbaan gleed dacht ik aan jou en hoe je zou lachen en me dolgelukkig omhelzen. Ik zou je speels in de lucht gooien, je met moeite opvangen en mijn rug bezeren. We zouden samen liggen in het zand. Je zou mij kietelen op intieme plekjes, ik zou bang zijn dat mensen ons zouden zien. We zouden beginnen kussen, heel teder en zacht. Het zand zou in je onderbroekje kruipen. Je zou zeggen 'ik zie je graag.' Ik zou in stilte genieten en je zoveel willen zeggen, maar zou geen woorden vinden. Uiteindelijk zou ik je diep in de ogen kijken en stamelen 'ik zie je ook zo graag.'