vrij zinvol

Wat is zinvol en wat niet?
Denk daar maar eens over na.

vrij naar raymond

Gisteren ging ik naar kinepolis Gent. Olé ola.
Ik ging er naartoe met een beer van een vent. Olé ola.
Ik zag de grootvader van Michael Jackson die hartstochtelijk kuste met een lelijke pastoor. Olé ola.
Ik dacht dat ze nog vrijen ook, maar dat ging helaas niet door. Olé ola.

Refrein:
Trek me uit de Vlaamse prei.
Ik hou van haar en zij van mij.

En in mijn voorruit, mijn voorruit.
Ja, in mijn voorruit, mijn voorruit.
Oh, in mijn voorruit, mijn voorruit.
Zit een verbazend grote barst.

verschiet niet

Jawel, de kwestie is meestal van niet te verschieten. Dagelijks rijdt bijvoorbeeld een minister naar zijn werk. Hij rijdt over de autosnelweg en vraagt zich af wanneer hij nog eens thuis zal zijn. Zijn kinderen worden stilaan vreemden, zijn vrouw zoekt meer en meer heil bij vriendinnen, soaps en soapachtige sitcoms. Wie het verschil weet tussen een soap en een sitcom, is een freak. Dat denkt bijvoorbeeld zijn vrouw. Maar de minister komt toe op zijn werk en ziet daar die stapel dossiers liggen en ach, het leven kan toch mooi zijn!

tinkel

Ze stapt op de bus.
Kijkt even achterom.
Ziet mij nog net passeren.

een wesp in mijn mond

Er zit een wesp in mijn mond en dat is niet zo plezant.
Ik kan niet meer spreken en zingen en liegen.
Ik zoek naar een reden maar vind er geen.
Ik zoek naar mezelf en zoek naar maden.
De maden kronkelen argeloos in het rond.
Zij weten van niet beter, de gelukkigen.
Zij weten zelfs van niets.

rastaman

Toen ik gisteren van de glijbaan gleed dacht ik aan jou en hoe je zou lachen en me dolgelukkig omhelzen. Ik zou je speels in de lucht gooien, je met moeite opvangen en mijn rug bezeren. We zouden samen liggen in het zand. Je zou mij kietelen op intieme plekjes, ik zou bang zijn dat mensen ons zouden zien. We zouden beginnen kussen, heel teder en zacht. Het zand zou in je onderbroekje kruipen. Je zou zeggen 'ik zie je graag.' Ik zou in stilte genieten en je zoveel willen zeggen, maar zou geen woorden vinden. Uiteindelijk zou ik je diep in de ogen kijken en stamelen 'ik zie je ook zo graag.'

Het is eeuwen geleden dat Johannes zijn kippen onthoofde om er sneeuwballen mee te gooien. Jehovah had dit net op tijd in de smiezen en smeerde boterhammen met komkommersla. Zonder genade wierp hij deze recht in het gezicht van Winston Churchill. Allah sloeg dit onverschillig gade. Hij had net zijn gazon afgereden en was even aan het uitblazen. De zon ging onder. Een merel begon te fluiten. Ver weg jankte een hond in zijn veel te kleine kennel.

knotwilgen

Toen we nog jong en onbezonnen waren, speelden we de hele vakantie buiten. Kampen bouwen, legertje spelen, pingpongen, voetballen, nog wat kampen bouwen, in bomen klimmen, plassen tegen bomen, fietsen in het rond, vallen, nooit ruzie maken, genieten, verlangen naar de volgende vakantie. Heerlijk was het om jong te zijn. Dat besef ik bijna elke dag. Een onbezorgde jeugd met vriendjes en familie en veel rust en ruimte: meer moet een kind toch niet hebben. Meer kan je een kind niet geven. 't Is natuurlijk ook wel plezant met een gameboy of playstation. Maar ik zou het je toch niet aanraden (mocht je mijn mening vragen).

Jaak en Evert

Waar Mozes de ketchup vandaan haalde zal niemand ooit te weten komen. Ook ik niet.

Ik woon in België, land van honing en betonmolens. Land van serenades en tv-antennes. Land dat niet zomaar tevreden is met bijtende honden of vallende tranen. Land dat nooit zal toegeven aan eender wie, ook al heet hij Evert Treve. Of Jaak Pijpen.

vrijdag visdag

Twee schattige visjes zwommen eens in het water. De ene zei tegen de andere: 'Wat als we nu eens naar opoe gingen?' De andere antwoordde enthousiast: 'Herejee! Wat een fijn idee!'

Even later kwamen ze bij Yves aan. Deze man had net zijn haar gekamd. Kammen was een van zijn hobby's. Hij hield ook van nadenken, een trein zien passeren en boterhammen smeren. Met choco, dat spreekt voor zich.

om nooit te vergeten

Een kabbelend bergbeekje lijkt romantisch en meestal is het dat ook wel. Toch zeker als de berg waar het door kabbelt de moeite waard is: ruig en idyllisch, met diepe dalen en... nog diepere dalen.

Opende ik voorzichtig toen ik jou voor het eerst zag. Je antwoordde niet. Ik zat mij af te vragen waarom en bestelde ondertussen nog een orangina. Orangina kan smaken! Ik pakte je vast en kuste je vol op de mond! Ik streelde je borsten, jawel, je borsten! Ik kreunde aantrekkelijk en viriel! Na vijf minuten rukte je je los. Ik zal die vijf minuten nooit vergeten.

waterig windje

Vandaag zei iedereen dat ik er moe uitzag. Iemand anders vroeg om deze zinnetjes wat groter te zetten. Zoiets doe ik direct. Geen woorden maar daden. Zonder omwegen. Geen blabla. Boemboem. Veel boemboem. Je wordt er helaas wel een beetje moe van! (algemene hilariteit)

[Foto: wie anders dan David Van Eykeren]

't schijnt dat de zon je weet wel

Een partijtje schaken gaat er altijd in moet poetin gedacht hebben toen zijn moeder het toilet afborstelde of misschien liever een overdreven barbecuetje ja dat zou ook wel fijn zijn kan hij eventueel ook gedacht hebben stiekem dan want zijn moeder zou dat niet zo graag horen ja onder de sloef lag hij wel die arme man arm en rijk tegelijkertijd maar wat was hij ermee wat de fuck was hij ermee?

yves en didier

yves en didier
liepen ne keer door Gent
yves liet een scheetje
en didier was content

een vale gier maakt de lente niet

Gisteren stond de wereld op zijn kop toen ik liefdevol mijn vleugels spreidde. Warme lucht deed mijn lichaam rijzen. Popcorn at ik veel te veel, chips net iets te weinig. Walter vroeg vol medelijden waar het in godsnaam fout was gelopen. Ik moest hem het antwoord schuldig blijven. Die lantaarnpaal stond daar toch zo mooi! Ik botste er met plezier tegen. De mensen lachten en Walter lachte mee. Ik stak mijn zakmes in zijn buik. Hij lachte groen en viel neer op het veld. Een gier kwam reeds aangevlogen.

Zonder handen

Je zat op mijn handen te kijken maar ik vond het niet zo erg.
Ik vond het erger dat god weer eens in slaap was gevallen.
Ik hoorde hem snurken van hier tot in Tokyo. Je weet wel, die stad waar Japanners wonen.

[Foto: David Van Eykeren]

Het vervolg

Het is woensdag dus we mogen frietjes eten.
We eten frietjes zonder zielig te zijn.
Alles wat we doen, doen we zonder zielig te zijn.

We zijn nu eenmaal voor het geluk geboren.

De oorsprong

"Een zielig oud ventje stapte op de bus, maar gleed uit en brak zijn been. Twee skaters lachten zich een bult. Zo’n bult was plezant om over te skaten. Wij sloegen dit samen gade. Ik had een zonnebril aan, jij een mooi geel topje."

Dit louter om de naam van deze ongelooflijke blog te verklaren.