donderdag 16 oktober 2008

plankton schandalig duur

Waarom weet ik niet, maar mijn walvissen eten meer en meer. Ze hebben constant honger. Ze weten van geen ophouden. Ik haat ze! Walter Capiau is bijna dood, maar mijn walvissen denken alleen maar aan plankton, elke seconde van de dag. Ik fluister hen zachtjes toe: 'Komaan, lieve kutbeesten, eet toch wat minder!' Maar ik heb de indruk dat ze mij niet verstaan. Of juist wel, en doen ze het expres! Waarschijnlijk zitten ze in de puberteit of zo. Ja, dat zal het zijn. Ze rebelleren, zetten zich van mij af, willen op eigen benen staan. En wie ben ik om hen tegen te houden?