Het is een feit dat ik graag in de zetel lig. Zelfs als de zon schijnt. Soms voel ik me er wel wat schuldig bij, maar ik ben gelukkig nogal sterk in het negeren van dergelijke gevoelens. Ik vind het trouwens niet normaal dat sommige mensen nooit eens lui in de zetel liggen. Dat kan toch niet gezond zijn? Hoe kan men leven zonder ooit eens lui te zijn? Ik versta dat niet. Zal ik het ooit verstaan? Nee.